Waw, wat een heerlijke avond hebben we beleefd in De Superette! Was het nu omdat we frontrow seats hadden met zicht op de pizzachef en de brandende houtoven? Of omdat het eten gewoon heel lekker was? Of omdat de sfeer in de superette écht wel gezellig is? Ik kan het niet exact zeggen maar ‘twas dus wel super in De Superette! Ik was er al wel eens gaan brunchen met vriendinnen, maar deze keer was de gelegenheid een romantische date met mijn geliefde op de vooravond van Valentijn. Lees verder →
Op 27 december, midden tussen Kerst en Nieuw werd ik 29 jaar. En ja, ik weet het, er wordt in die dagen al heel wat gevierd, gegeten en gedronken. Toch sta ik erop dat mijn verjaardag niet zomaar tussen de mazen van het feestnet verdwijnt. En bij feesten hoort nu eenmaal lekker eten! Met volle goesting trokken we richting Karel de Stoute, ik had opgevangen dat chef Thomas De Muynck er goed bezig is, dus was razend benieuwd.
Bij het binnenkomen in het eeuwenoude historische pand in het Gentse Patershol waan je je direct in een gezellige huiskamer. Het is een eerder klassiek, beetje rustiek interieur maar desalniettemin perfect sfeervol en warm, zeker als je op een gure winterse zaterdagavond komt aanwaaien. We worden verwelkomd met een aperitief van het huis: Champage met een scheutje Gentse Roomer, vergezeld van lekkere amuses. Lees verder →
Gent heeft er een nieuw adresje bij: Revue. Op de website stond te lezen “We love Simplicity & Great Food”- is dat nu net waar ik ook van hou? Dus een bezoekje kon niet lang uitblijven. Revue is gehuisd waar vroeger het klassieke restaurant ’t Keteltje was. Het pand onderging ondertussen een grondige renovatie. Mij gaf Revue van de buitenkant een beetje zo’n Parijs meets New York gevoel. Dat is al geen slecht begin, toch?
Eenmaal binnen zijn we verrast door het warme, beetje eclectische maar toch stijlvolle interieur: hier is duidelijk over nagedacht. Een leuke 50’s vloer wordt afgewisseld met warm parket, de bar en kasten zijn in prachtig robuust hout en de verlichting is een echte eyecather. Een gezellig, luxueus interieur dat de smaakpapillen best nieuwsgierig maakt. Lees verder →
Aan de rand van de visserij heropende eetcafé ‘Het Gouden Hoofd’ onlangs zijn deuren. Het nieuwe pand is een oude vleesgroothandel die werd omgetoverd tot café/restaurant. Je kan er terecht voor lekkere, eenvoudige keuken of voor een pint aan de toog. Lees verder →
C-Jean is niet meer. Chef Willem Vandeven wou een nieuwe uitdaging aangaan. Reden voor de eigenaars om de stekker eruit te trekken. Spijtig vind ik dat, want in al die jaren had C-Jean een ijzersterke reputatie opgebouwd. Daarom leek het mij meer dan de moeite om voor het afscheid nog even van C-Jean te proeven. Lees verder →
Ietsje te vroeg op de afspraak, werden we hartelijk ontvangen in Eat Love Tastings. De gastvrouw liet ons een tafeltje uitkiezen in het leuke interieur. We namen plaats op de Eames- stoelen aan een houten tafel op een schitterend patchwork tapijt in blauwtinten. Dat zou ik precies toch ook wel in mijn woonkamer willen. Lees verder →
Over de Gentse stadshal zijn er uiteenlopende meningen. Ikzelf ben fan. De metamorfose van het Emile Braunplein vind ik leuk en interessant. Voorheen een wat vergeten en lelijk plein, nu een echte eyecatcher in de Gentse binnenstad. We zien er een moderne interpretatie van een middeleeuws bouwwerk – de stadshal- op een nagelnieuw plein tussen eeuwenoude gebouwen. Zeer interessante architecturale contrasten. Je zou er zowaar goesting in iets lekkers van krijgen.
Belfort Stadsrestaurant – Emile Braunplein
Deze goesting kan meteen bevredigd worden in stadsrestaurant Belfort, recht onder de stadshal. Ook een ideaal oord voor de haters van de stadshal, want dit is de enige plek op het plein waar je de stadshal niet ziet. Wat je er wel ziet is een sfeervolle gelagzaal met een prachtige olijfboom in het midden en een grote open keuken die zich langs de lengte van het restaurant uitstrekt. Er heerst een ongedwongen stadse ambiance.
Belfort Stadsrestaurant – Binnenkant & ambiance
De ontvangst is zakelijk en correct. Op de kaart zien we duidelijk een brasseriekeuken met extra aandacht voor vleesgerechten van een uitstekende kwaliteit: gerijpt ribstuk Simenthall van Van Dierendonck of zwartpoot biokip. Het gezelschap koos gezamenlijk voor het menu aan €35, met keuze uit drie voorgerechten, vier hoofdgerechten en twee desserts.
De voorgerechten – huisgepekelde zalm met witloofslaatje, botercouscous en zure room / gevolgetekroketjes van biokip met shi-take, limoen en krokant slaatje- oogden bijzonder bekoorlijk. En ook de smaak zat goed. De zalm was lekker zuur-fris en ging goed samen met het bittere lof en de zachte couscous. Ik proefde ook van de kroketjes die gevuld leken met een smeuïge versie van grootmoeders vol-au-vent. De verse tartaar was perfect erbij.
Huisgepekelde zalm met witloofslaatje, botercouscous en zure room
Als hoofdgerecht kwam er de zwartpoot biokip aan het spit, vergezeld met krokant slaatje, compote van Boskoop appelen, verse mayonaise en frietjes. Een eerder alledaags hoofdgerecht. De kip vond ik wat aan de droge kant, een sausje of wat jus zou dit gerechtje smakelijker hebben gemaakt. Voor de rest duidelijk kwaliteitsvolle ingrediënten degelijk klaargemaakt. Brood werd geregeld spontaan aangevuld en ook frietjes en mayo konden worden bijgevraagd.
Bij het dessert ontving ik toch wat afgunstige blikken. De overkant kreeg drie sobere bolletjes vanille-ijs terwijl ik had gekozen voor een tartaar van ananas met muntsuiker en limoensorbet. Ik kreeg een sterke combinatie van zoet, zuur en munt, van smeuïg, korrelig en fris – kortom een ware Cubaanse fiësta in mijn mond. Een aanzienlijk contrast met het ietwat saaie – maar gesmaakte – ijsje van de anderen.
We aten een smakelijke maaltijd in een tof kader. De rekening viel goed mee en we verlieten stadsrestaurant Belfort met een voldaan en aangenaam gevoel. Een zeer degelijk totaalpakket. Voor herhaling vatbaar.
Goestjes 